Hond van de maand juli is Paddy!
KONING PADDY OP DE TROON
Hij gaat sinds 2008 met de hondenuitlaatservice van PETcomfort mee en hij is onze oudste wandelaar. Soms vraag ik me af of ik hem met ‘u’ moet aanspreken: Paddy is 16 jaar oud en hond van de maand juli.
Weet u wat dat betekent? Dat Paddy in mensenjaren maar liefst 112 jaar oud is. Dat merken we de laatste tijd ook wel. Op een fikse wandeling zit Paddy niet meer te wachten. Hij geniet vandaag de dag vooral van zijn dutjes voorin de bus. Paddy heeft slapen tot een ware kunst verheven. Hij heeft een aantal van ons al eens flink laten schrikken. “Paddy! Paddy! Word wakker jongen!” Op het moment dat we ons zorgen beginnen te maken, schrikt hij wakker en kijkt hij verstrooid rond “waar ben ik? Huh? Wat doe jij hier?” Met een kriebel tussen zijn oren en zijn lievelingskoekje krijgen we hem welwillig op de been.
Wat een prachtdag
Paddy heeft zijn vrolijke dagen en zijn minder vrolijke dagen. Net als iedereen die 112 jaar oud is denk ik. De ene dag drentelt hij opgewekt mee. Snuffelend aan ieder grassprietje, ieder klavertje en ieder paardenbloempje. Op zijn eigen tijd. Dan kijkt hij dromerig een vlinder na die zwierig vanuit het riet zijn neus passeert. Paddy stoort zich ondertussen niet aan de wildebrassen uit de groep, of de nieuwsgierigen die hem van top tot teen besnuffelen. “Ze gaan hun gang maar”, zie je hem denken. Geef je Paddy een aai, dan krijg je een kwispel terug. Geef je hem een koekje, dan krijg je twee kwispels. Of misschien wel drie.
Vandaag zeg ik nee
Op andere dagen moeten we Paddy overtuigen. Bij het ophalen kijkt hij stoïcijns voor zich uit, “jullie bekijken het maar, ik blijf vandaag thuis.” Als er geen beweging in te krijgen is, tillen we hem op. Paddy beantwoordt dat doorgaans met een grom: “men tilt een heer van stand niet zo ordinair van de grond.” Gelukkig verstomt het grommen en verandert het razendsnel in een tevreden knik, “ja! Zo blijven mijn voeten schoon, mijn dank is groot.” Al helemaal als het regent, want natte voetkussentjes verstoren het gemoed. Het wil nog weleens gebeuren dat Paddy tijdens het wandelen niet vooruit te branden is. “Jongens, vandaag ben ik moe”. Toch weet je het maar nooit met Paddy. Voor een dartel teefje dat onverwachts voorbij trippelt, wil hij zijn charme nog weleens in de strijd gooien. Oren omhoog, staart recht, “daar ben ik, Paddy! De ouwe trouwe uit het schone Utrecht.” En soms hobbelt Paddy uit het niets de hele groep voorbij, hevig kwispelend en met een brede glimlach op z’n snoetje. Al moeten we toegeven dat, dat al eventjes geleden is. Hij geniet nu vooral van de kleine dingen.
Lieve wijsneus
Ons oude heertje is een aandoenlijk hondje. Zijn eigenaardige en eigenwijze trekjes maken hem charmant. Het is geen bejaarde reu die over zich heen laat lopen. Hij blijft een heer van stand en hij bepaalt de regels. En van knuffels en koekjes krijgt hij nooit genoeg.
_____________
Met dank aan Marlijn de Jager, naast schrijfster (De Jager Schrijft) ook hondenuitlaatster bij PETcomfort.
